Laatste update! - Reisverslag uit Las Mercedes, Honduras van Liselotte Janssen - WaarBenJij.nu Laatste update! - Reisverslag uit Las Mercedes, Honduras van Liselotte Janssen - WaarBenJij.nu

Laatste update!

Blijf op de hoogte en volg Liselotte

19 April 2013 | Honduras, Las Mercedes

Lieve allemaal!

Op dit moment zit ik samen met papa op een verlaten strandje aan de Caribische kust, wat betekent dat mijn reis er nu echt bijna op zit en dat dit dus alweer mijn laatste update wordt. Dus maak je geen zorgen, jullie zijn bijna van mijn ellenlange verhalen af! Voordat ik nu allemaal sentimentele teksten ga ophangen over hoe veel m'n reis mij wel niet gebracht heeft en hoe erg ik het allemaal wel niet ga missen, zal ik eerst maar eens verder gaan waar ik de vorige keer was gebleven: in de bus naar Peru!

Onze eerste bestemming in dit nieuwe land was Puno, wat eigenlijk alleen maar toeristen trekt vanwege de floating island, verder wil je er niet dood gevonden worden. Wij hadden dan ook het geluk dat we meteen vanuit de bus mee konden op een tour naar die eilanden, zodat we 's avonds linea recta door konden naar Arequipa. Lekker zo efficiënt en toeristisch mogelijk reizen! Ik ben achteraf ook heel blij dat we niet langer hadden uitgetrokken voor de floating islands, want dit was denk ik de enige tour van mijn hele reis die wel achterwege had mogen blijven. Wat een tourist trap! Hoewel het nog best grappig was om te zien hoe die eilandjes en alles erop en eraan van riet zijn gemaakt, deed het mij eerder denken aan een attractie in de Efteling dan aan een bijzondere historische bezienswaardigheid. Toen drie vrouwtjes, volledig in tenue, ook nog eens 'Vamos a la playa' gingen zingen was ik al helemaal blij dat de boot weer snel rechtsomkeert naar het busstation maakte! Floating islands: check!

Na een prima nachtbus kwamen we aan in Arequipa, wat een leuke stad en wat een verademing na Puno! Hier hebben de eerste twee dagen niet heel veel bijzonders gedaan, een stadswandeling gemaakt, eindelijk lekkere ceviche gegeten en ook nog kennis mogen maken met de andere Peruaanse culinaire specialiteiten, waaronder de bevreesde guinea pig! In z'n geheel gefrituurd krijg je zo'n ding op je bord, met de tanden en nageltjes er nog aan. Op zich was het nog niet eens zo vies (het leek eerder gewoon op gefrituurde kip als je je ogen dicht deed) maar ik kon het idee van zo'n harige cavia toch niet echt goed van me afzetten. Als toetje nog een salade gemaakt van de voeten van een lam (of was het nou kalf?) en een glaasje mierzoete Incakola om het weg te spoelen en ons feestmaal was compleet. Zeker leuk om een keer geprobeerd te hebben, maar je begrijpt dat ik de Peruaanse keuken hierna maar heb gelaten voor wat het was.

Na 2 dagen Arequipa stond voor Inge, Sas en mij alweer de volgende tour op de planning, namelijk de Colca Canyon! Van tevoren konden we kiezen tussen een 2-daagse of een 3-daagse tour, waarin je uiteindelijk dezelfde afstand zou lopen en dus klonk de 3-daagse tour met minder lopen op een dag en meer chillen ons natuurlijk als muziek in de oren! De tour begon bij een uitkijkpunt waar je zo'n 10/15 condors kon zien vliegen, wat een mooie beesten! Zo groot en indrukwekkend! Daarna zijn we met ons groepje, dat bestond uit ons drie en een Amerikaans stel, en een gids aan de afdaling in de canyon begonnen. Het was superlekker weer en een hele mooie omgeving, dus het was een prachtige wandeling. Na 2 dagen 's ochtends een paar uurtjes lopen en 's middags aan het zwembad (zo blij dat we voor de 3-daagse tour hadden gekozen ;)) moesten we er helaas de derde dag alsnog aan geloven, want na 2 dagen afdalen moesten we natuurlijk ook weer omhoog! Dus wij om 5 uur 's ochtends op, zodat het nog niet te warm was, om te beginnen aan de klim van 3 uur bergopwaarts. Wat een hel! Natuurlijk waren we na 10 minuten klimmen alsnog compleet bezweet en uitgeput, maar Sas en ik hadden er een lekker tempo in zitten, waardoor we toch sneller dan verwacht boven waren. Loodzwaar, maar wel heel cool om uiteindelijk op eigen kracht uit die vallei omhoog te klimmen, zeker als je vervolgens van die luie Engelse chicks op een paard naar boven ziet komen!

Die avond kwamen we terug in Arequipa, waar we meteen dezelfde avond nog de bus naar Cusco hebben gepakt. Alweer een nieuwe bestemming, en wat voor één! Ik was op slag verliefd op Cusco, zo'n mooie stad met hele mooie gebouwen en een prachtig groot plein in het midden. Ik snap wel dat al die backpackers hier te lang blijven hangen, wat wij uiteindelijk ook hebben gedaan.. De eerste paar dagen hebben we eigenlijk weer vrij weinig uitgevoerd. Op zondag was het St. Patrick's day, een Ierse feestdag die wij natuurlijk niet zomaar voorbij konden laten gaan nu de Ierse Ray (een vriend van Jennifer) zich bij ons had aangesloten. Dit kwam voornamelijk neer op met lunchtijd beginnen met drinken en 's avonds eindigen in de Wild Rover (hostel). Vraag me niet wat de Ieren normaal gesproken vieren op deze dag, maar leuk was het zeker! Eigenlijk moesten we hier nog 2 dagen van bijkomen waarin we weer vrij weinig hebben gedaan, behalve ons mentaal voorbereiden op de jungle inca trail die op woensdag begon!

Samen met Inge had ik besloten om de 4-daagse jungle inca trail te gaan doen, die zou bestaan uit hiken, mountainbiken, ziplinen en natuurlijk uiteindelijk de klim naar de Machu Picchu! We waren met z'n tienen, allemaal verschillen nationaliteiten en leeftijden, hele leuke groep! De eerste dag zijn we een beetje a la Death Road 3 uur lang downhill gaan mountainbiken. Deze weg was gelukkig wel iets beter geasfalteerd, zodat we ook nog een beetje konden genieten van de mooie natuur. Na een lunch hoefden we nog maar een paar uurtjes te lopen naar onze slaapplaats van die nacht, midden in het regenwoud! De tweede dag was naar verluid het zwaarst qua hiken, al viel dit door de vele pauzes waarin onze overenthousiaste guide weer wat ging uitleggen over dit takje en die boom en dat blaadje, erg mee. De volgende dag zijn we 's ochtends gaan ziplinen, heel cool zo hoog door de bergen, en hebben we 's middags de laatste uurtjes naar Aguas Calientes, ook wel Machu Picchu-dorp genoemd, afgelegd. Na een korte nacht begon dan eindelijk de tocht waar het allemaal om ging, de pak 'm beet 1500 treden omhoog naar de Machu Picchu! Weer een nieue uitdaging.. En een uitdaging was het zeker, mijn god, ik heb denk ik nog nooit zo veel gezweet! Een uur lang omhoog lopen op veel te grote traptreden die niet voor mijn kleine menselijke benen gemaakt leken te zijn, gaat je niet in de koude kleren zitten! Maar toen we uiteindelijk om 6 uur 's ochtends aankwamen bij de Machu Picchu was ik dit leed in één klap vergeten, wat een uitzicht! Zo bijzonder om deze oude inca stad in de ochtendmist tussen de bergen te zien liggen. De rest van de dag zijn we heel het dorp rondgelopen en konden we natuurlijk niet naar huis voordat we ook nog de Huyanapicchu hadden getrotseerd. Wéér een klim bergopwaarts en wéér helemaal bezweet, maar het uitzicht over alle ruïnes was het zeker waard! Na een prachtige dag zijn we weer op tijd teruggegaan naar Aguas Calientes, de horde luie Aziaten die met de bus waren gekomen gelukkig ontwijkend.

Zaterdagavond laat waren we weer terug in ons oude geliefde hostel in Cusco, waar we de volgende ochtend weer herenigd werden met Jen, die veel stoerder was dan wij en wel de echte Inca trail had gelopen. Toch hadden we die dag allemaal even veel spierpijn en zijn we uit pure noodzaak maar in zo'n verschrikkelijke toeristenbus gaan zitten, we moesten toch echt nog íets zien van Cusco en lopen was helaas echt niet meer mogelijk. Die avond zijn we uitgegaan met de groep van de Machu Picchu-tour, wat heel gezellig was! De dag daarna was dus weer een dag van bijkomen en na een dag hangen in het hostel heb ik samen met Inge, Sas, Jen en Ray de bus naar Huacachina gepakt, dé plek om te sandboarden in Peru! Huacachina is eigenlijk niks meer dan een oase midden in de woestijn, louter en alleen ingericht voor alle backpackers die hier een beetje zand komen happen. Hier kwamen we 's ochtends aan in een heerlijk hostel met zwembad, dus konden we daar mooi weer de hele dag niks doen, totdat Inge en ik die middag werden opgehaald om ons leven op het spel te zetten in de woestijn. Na een paar (mislukte) pogingen om staand van die berg af te komen heb ik het maar opgegeven en zijn we uiteindelijk allemaal op ons buik de berg afgegleden, wel heel leuk, al was er dus weinig boarden aan!

De volgende ochtend zijn Inge en ik alweer doorgegaan naar de Ballestas Islands, in de volksmond ook wel de Poor Men's Galapagos Islands genoemd, vanwege de goedkope tours die je er kan maken om wildlife te spotten. Hier gingen wij dus lekker ingepakt in reddingsvest in een motorboot langs de eilanden, om de zoveelste pinguïns en zeeleeuwen te zien. Na zo lang reizen en zoveel mooie dingen te hebben gezien merkte ik helaas dat ik niet heel snel meer onder de indruk raak van een paar beesten. Maar ach, het was op de weg naar Lima, dus dat moesten we toch maar even meepakken! Na de tour pakten we dus de bus door naar Lima, waar we eind van de middag aankwamen. We zaten in een heel leuk hostel, dus hebben de eerste middag en avond voornamelijk gedronken met mensen daar. De dag daarna zijn we de stad gaan verkennen en begon ik al vrij snel in te zien waarom ik niet de meest enthousiaste verhalen over deze stad had gehoord. Het is vooral heel groot, weinig mooie architectuur en ook al ligt het aan zee, wij konden die dag het water niet eens zien door de dichte mist. Dus we waren al vrij snel uitgekeken. De dag daarna kwamen ook Jen en Ray aan in Lima en hebben we met z'n vieren weer voornamelijk in het park gehangen, lekker gegeten en gedronken in het hostel, wat moet je anders hè?!

Die avond hebben Inge en ik alweer de bus gepakt, op naar onze laatste gezamenlijke bestemming: Huaraz! Hier hebben we een daghike naar Laguna 69 gemaakt, wat was dat mooi! Op zo'n 4600 meter hoogte moesten we 2,5 uur bergopwaarts lopen, wat weer behoorlijk pittig was, maar aan het einde werden we beloond met het meest helderblauwe meer dat ik ooit heb gezien, echt niet normaal mooi! Toen ik daar aan dat meer stond was ik dus heel erg blij dat Inge me had overgehaald om mee te gaan naar Huaraz in plaats van nog een paar dagen aan het strand te gaan liggen. Ik word nog eens een hike/natuurliefhebber, wie had dat ooit gedacht?!
De volgende dag zijn we nog met een busje naar een gletsjer op 5000 meter hoogte gegaan, wat heel leuk was omdat je 'm zelfs kon aanraken, al kan natuurlijk niks op tegen de Perito Moreno-gletsjer in Argentinië. Die avond was het tijd om afscheid van Inge te nemen, zij ging door naar het noorden van Peru en ik moest terug naar Lima. Heel gek want we hebben toch een behoorlijke tijd samen gereisd, maar gelukkig woont ze gewoon in Utrecht dus zullen we elkaar zeker nog gaan zien!

Na weer een nachtbus kwam ik weer terug in Lima, waar Saskia inmiddels ook aangekomen was en Jen was er nog steeds, dus hebben we gezellig met z'n drieën de hele dag in een mall rondgehangen, geluncht, koffie gedronken, je kent het wel! Die avond zijn we ook nog even decadent sushi gaan eten die werd gespoeld met een paar goeie cocktails, wat is het toch fijn om een backpacker te zijn! De volgende dag was het dus weer een dag van herstellen, die we voornamelijk op het strand hebben doorgebracht, kijkend naar alle surfers die een stuk actiever waren dan wij. 's Avonds was het tijd om Peru te verlaten en vloog ik naar Bogotá (Colombia), mijn allerlaatste land! Papa kwam pas vrijdagavond aan, dus de eerste 2 dagen heb ik zelf de stad een beetje verkend. Merkte meteen al een hele andere sfeer dan in de rest van Zuid-Amerika, drukte op straat, veel muziek, veel donkere mensen, veel exotischer op de één of andere manier! Vond het meteen al leuk! Op vrijdagmiddag kon ik dan eindelijk inchecken in ons hotel, eindelijk kwam er een einde aan slapen met 10 onbekende snurkende mannen om me heen (ik doel hier natuurlijk gewoon op een dorm en niet op iets anders spannends), ik kon niet wachten! 's Avonds kwam papa aan, zo fijn om hem weer te zien! De volgende dag zijn we vrij snel door alle must-see's van Bogotá gegaan, naar het goudmuseum en het Botero museum (bekendste kunstenaar van Colombia) geweest en rondgelopen in de oude wijk La Candelaria. Die avond zijn we gaan eten bij één van de bekendste restaurants van de stad, Andres Carne de Res (thanks Ireen voor de tip!), wat een soort van kermistent was, heel druk en chaotisch, en ook nog eens heerlijk vlees!
Op zondagochtend wordt één van de grote wegen van Bogotá geopend voor hardlopers en fietsers, dus hebben wij zoals het echte toeristen en Hollanders betaamt fietsen gehuurd om een stukje door te stad te fietsen. Heel leuk om te zien hoe de Colombianen op zondag allemaal de straat op gaan, het was superdruk en overal stonden kraampjes met fruit en surprise-eieren(?!).

Na 2 dagen hadden we Bogotá wel gezien dus zijn we door gegaan naar Zipaquirá, waar de beroemde zoutkathedraal te bezoeken is. Dit is een soort kerk helemaal uitgehouwen uit zout (in een oude zoutmijn) en dat 190 meter onder de grond. Heel cool om te zien dus! Daarna zijn we doorgereden naar Villa de Leyva, een superschattig koloniaal dorpje, één van de oudste van Colombia. Hier hebben we een paar té toeristische attracties afgehandeld en verder genoten van de rust in dit verder erg stille dorpje. Na 1 dag moesten we alweer door (we hadden uiteraard een strak schema) naar Zona Cafetera, het koffiegebied. Hier kwamen we aan bij een te chill hotel in the middle of nowhere, met een zwembad uitkijkend over de groene heuvels, genieten dus. In dit gebied hebben we een koffieplantage bezocht, zijn we naar de Cocora Valley geweest waar je palmbomen tot wel 60 meter hoog had en hebben we nog een klein oud dorpje bezocht. Verder was het natuurlijk wel vakantie, dus hebben we ook lekker aan de pool gelegen!
Op zaterdag vlogen we door naar Cartagena, een stadje aan de Caribische kust. En dit was meteen te merken! Nog veel meer dan in Bogotá was het Caribische gevoel hier duidelijk aanwezig, zo'n relaxte sfeer! Dat het hier ook meteen bloedheet was hielp al helemaal mee met het exotische gevoel. Verder bestaat de stad, althans het oude gedeelte, voornamelijk uit superschattige gekleurde huisjes en kleine pleintjes waar oude mannetjes de hele dag een beetje op een bankje zitten en uitbundig geklede vrouwen rondliepen met fruitmanden. Cartagena was dus meteen al m'n favoriet in Colombia! Op zondag hebben we voornamelijk rondgelopen door het oude centrum met om het half uur een pauze in de schaduw, snikheet was het! Het was zelfs zo warm dat we 's middags maar in zo'n beschaamde toeristenbus zijn gaan zitten, alles beter dan lopen in deze oven! Verder is er in Cartagena niet veel meer te doen dan een beetje sfeer proeven en lekker eten, dus dat hebben we dan ook maar gedaan!

Afgelopen maandag zijn we doorgegaan naar onze laatste bestemming, het strand! Nog even drie dagen he-le-maal niks doen voordat we op het vliegtuig naar Nederland zouden stappen. Nou dat niks doen is helemaal goed gekomen, want we zaten in een hotel in the middle of nowhere, aan een soort klein privéstrandje waar verder absoluut niks te doen was. Wat een rust! Nog grappiger was dat we in een ecohotel zaten, dus zonder wifi en met een community table waar we drie keer per dag een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen. Dus geen internet-vermaak én verplicht socializen, echt iets voor papa en mij haha. Maar heerlijk was het wel, even écht weg, zodat ik ook de tijd had om me mentaal voor te bereiden op m'n vertrek van vrijdag, vandaag dus.

Op dit moment zit ik in m'n eentje op het vliegtuig, papa had het natuurlijk veel beter geregeld en zit na al een tijdje in z'n klm-vliegtuig naar Nederland. Ik moet helaas nog even wachten, nog slechts twee keer overstappen en zo'n 24 uur en dan ben ik thuis! Ik heb nu heel veel zin om weer even thuis te zijn en iedereen weer te zien, zo bizar om te bedenken dat ik bijna een half jaar weg ben geweest! Al denk ik wel dat ik na een weekje thuis het liefst zo snel mogelijk weer een vliegtuig terug naar Zuid-Amerika zou pakken. Dit continent heeft echt m'n hart gestolen en door deze ervaring heb ik de smaak van het reizen alleen nog maar meer te pakken! Maar helaas, de realiteit wacht...

Ik wil iedereen bedanken die steeds met zoveel geduld al mijn verhalen heeft gelezen. Ik vond het heel leuk om het voor jullie (en een beetje voor mezelf) op te schrijven, ik hoop dat jullie er ook net zo van genoten hebben!

Tot heel snel in Amsterdam!!

Xxxxx

  • 20 April 2013 - 01:58

    Saskia:

    Goh wat leuk dat ik met je in huacachina was, kan ik me niets meer van herinneren ;-)
    leuk verhaal, jammer dat je reis er al weer op zit! Vond het erg gezellig met je reizen, alsnog terug ben moeten we die sushi en cocktails maar gauw over doen!! Kusjes!

  • 20 April 2013 - 01:58

    Saskia:

    Goh wat leuk dat ik met je in huacachina was, kan ik me niets meer van herinneren ;-)
    leuk verhaal, jammer dat je reis er al weer op zit! Vond het erg gezellig met je reizen, alsnog terug ben moeten we die sushi en cocktails maar gauw over doen!! Kusjes!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Liselotte

Actief sinds 25 Okt. 2012
Verslag gelezen: 3027
Totaal aantal bezoekers 9591

Voorgaande reizen:

06 November 2012 - 07 April 2013

Zuid-Amerika!!

Landen bezocht: